၂ဝ၁၈၊ ႏုိဝင္ဘာလထုတ္ ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း အမွတ္(၅၉)မွ သတင္းေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။
ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ၂၁ ရာစု ပင္လုံ တတိယအႀကိမ္ ပိတ္ပြဲအခမ္းအနားမွာ ႏုိင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံပုဂ္ၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္က ၂၀၂၀ မတုိင္မီ ၂၁ ရာစုပင္လုံအစည္းအေ၀းကုိ ေနာက္ထပ္သုံးႀကိမ္ ထပ္မံက်င္းပသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂၀၁၈ အတြင္း ေနာက္ထပ္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ ေနာက္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္က်င္းပရန္ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း၊ ဒီညီလာခံသုံးႀကိမ္အတြင္း ဖက္ဒရယ္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆုိင္ရာ အေျခခံမူေတြ ခ်မွတ္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကဖုိ႔ လုိေၾကာင္း တုိက္တြန္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၈ ေအာက္ တုိဘာထဲ ေရာက္လာတဲ့တုိင္ စတုတ္ၳအေက်ာ့ ပင္လုံညီလာခံအတြက္ စုိင္းျပင္းျပင္ဆင္တဲ့ အရိပ္အေရာင္ ဘာမွမေတြ႕ၾကရေသးပါဘူး။
ၿပီးခဲ့တဲ့
တတိယအေက်ာ့ ပင္လုံညီလာခံကုိ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ တယ္ဆုိေပမယ့္လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ
ထိေရာက္တုိးတက္တဲ့ လက္ၡဏာ ဘာမွမရရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒုတိယအေက်ာ့ ပင္လုံအစည္း အေ၀းမွာ
အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲက တင္ျပလာ တဲ့ မူ ၄၁ ခ်က္အနက္ ၃၇ ခ်က္ကုိ
ျပည္ေထာင္စုစာခ်ဳပ္မွာ ထည့္ သြင္းအတည္ျပဳႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ တတိယအေက်ာ့ ပင္လုံမွာေတာ့
၁၂ ခ်က္ပဲ တင္သြင္း အတည္ျပဳႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ တင္သြင္း ခဲ့တဲ့ ၁၂ ခ်က္မွာလည္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ တုိက္႐ုိက္ ပတ္သက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမူ
တစ္ခ်က္မွမပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ ညီလာခံမွာ ဆုံးျဖတ္အတည္ျပဳလုိက္တဲ့မူဆုိတာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တုိက္႐ုိက္ အားျဖင့္ မပတ္သက္တဲ့ “က်ား၊ မ တန္းတူေရး မူ” သာ
ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီလုိျဖစ္ရတာ ဒုတိယအေက်ာ့ ပင္လုံအစည္းအေ၀းနဲ႔ တတိယအေက်ာ့
ပင္လုံအစည္းအေ၀းၾကား တစ္ႏွစ္ၾကာ ကာလ အတြင္းမွာ အမ်ဳိးသားအဆင့္
ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ပီပီျပင္ ျပင္ မက်င္းပႏုိင္ခဲ့လုိ႔သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္နယ္အလုိက္ အမ်ဳိး သားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ မက်င္းပႏုိင္တဲ့အတြက္
ဖက္ဒရယ္အေျခခံမူေတြ ထြက္ေပၚမလာခဲ့လုိ႔ UPDJC က က်ား၊ မ တန္းတူေရးကုိ
ႏုိင္ငံေရးမူအျဖစ္ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ တင္ေပးလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့လည္း
ဖက္ဒရယ္အေျခခံမူေတြ ခ်မွတ္ေပး ႏုိင္စြမ္းမရွိတဲ့ အဆန္ေခ်ာင္
ဟန္ေဆာင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
၂၁
ရာစု ပင္လုံၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ဒုတိယအေက်ာ့ အစည္းအေ၀း ေနာက္ပုိင္းကာလေတြမွာ
ရွမ္းလူမ်ဳိးအလုိက္ အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပမယ့္ေနရာနဲ႔ ပတ္
သက္ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ညႇိႏႈိင္းမရ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီက အမ်ဳိးသားအဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိ
ေတာင္ႀကီး သုိ႔မဟုတ္ ပင္လုံမွာ က်င္းပခ်င္ေပမယ့္ တပ္မေတာ္က မုိင္းပန္မွာပဲ
က်င္းပခြင့္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီအျငင္း ပြားမႈကုိ ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ JICM အစည္းအေ၀းမွာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၾကား၀င္ေစ့စပ္မႈနဲ႔ လင္းေခးၿမိဳ႕မွာ က်င္းပဖုိ႔
သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၁၇ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းက ရွမ္း ျပည္နယ္ထဲက ၁၄ ၿမိဳ႕နယ္မွာ RCSS က
အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံ ေရးေဆြးေႏြးပြဲအႀကိဳ လူထုေတြ႕ဆုံပြဲေတြ က်င္းပတဲ့အခါ
ၿမိဳ႕နယ္ အမ်ားစုမွာ တပ္မေတာ္က က်င္းပခြင့္ ပိတ္ပင္တားျမစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္အေနအထားကုိ
အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၂၀၁၈ ဇန္န၀ါ ရီ ၈ ရက္မွာ RCSS အဖြဲ႕က အမ်ဳိးသားအဆင့္
ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပေရးကုိ ယာယီေရႊ႕ဆုိင္းလုိက္ပါတယ္။ ဒီကိစ္ၥအေပၚ ထုိင္း
ႏုိင္ငံ၊ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ NCA လက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္း ရွစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္
ဦးေဆာင္အဖြဲ႕ (PPST) ကလည္း ဇန္န၀ါရီ ၁၂ ရက္ မွာ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈဆုိင္ရာ
လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးမွသာ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၂၁
ရာစုပင္လုံအစည္းအေ၀းကုိ တက္ေရာက္မယ္လုိ႔ ထုတ္ျပန္ေၾက ညာလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၈
ဇန္န၀ါရီလကုန္ပုိင္းမွာ က်င္းပမယ့္ တတိယအေက်ာ့ ၂၁ ရာစုပင္လုံအစည္းအေ၀းကုိ အစုိးရက
ေရႊ႕ဆုိင္းလုိက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိ
အစုိးရအဖြဲ႕က က်င္းပခြင့္ျပဳထားတဲ့ အမ်ဳိးသား အဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ
တပ္မေတာ္က က်င္းပခြင့္ ပိတ္ပင္လုိက္ျခင္းဟာ အရွိန္ျမင့္လာတဲ့ အစုိးရရဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္နဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ၀ါဒေတြအၾကား ပြတ္
တုိက္မႈျဖစ္တယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအကဲခတ္ေတြက သုံးသပ္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ အဓိကအားျဖင့္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ၀ါဒေတြအၾကား ကြာ ဟခ်က္က ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဆင္ေရးသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လမ္းျပေျမပုံ ခုနစ္ခ်က္အရ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရး ၂၁ ရာစုပင္လုံ
ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပရင္း ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဆင္ သြားေရး ျဖစ္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ဘက္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူ ၀ါဒ ေျခာက္ခ်က္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ရင္း ၂၀၀၈
အေျခခံဥပေဒေဘာင္ အတြင္းကသာ တည္ေဆာက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၅
အာဏာလႊဲေျပာင္းခါနီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာ ျဖစ္ ခ်င္တဲ့ သမ္ၼတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္
ကတုိက္က႐ုိက္ ခ်ဳပ္ဆုိေပး လုိက္တဲ့ NCA စာခ်ဳပ္မွာ မရွင္းလင္းမႈေတြ၊ အဓိပ္ၸာယ္ႏွစ္ခြ
ဖြင့္ လုိ႔ရတဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြ၊ မပီျပင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ရွိေနခဲ့ပါ တယ္။
ဒါေတြေၾကာင့္ အစုိးရ၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္ နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းေတြအၾကား
အဓိပ္ၸာယ္ေကာက္ယူမႈ လြဲတာ ေတြ ေပၚေပါက္ေနခဲ့ရပါတယ္။ NCA လမ္းျပေျမပုံ အဆင့္ ၃ အရ
အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပေရးကုိ တပ္မ ေတာ္လည္း
ေထာက္ခံလက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ ဘယ္လုိ ပုံစံ၊
ဘယ္လုိ ေနရာအေနအထားမွာ ဘယ္လုိ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းနဲ႔ က်င္းပမယ္ဆုိတာကုိ တိတိပပ ရွင္း
လင္းေဖာ္ျပထားတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္တမ္းက်င္းပတဲ့အခါ RCSS က အမ်ဳိးသားအဆင့္
ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲအႀကိဳ လူထု ေတြ႕ဆုံပြဲေတြ ျပည္နယ္အႏွံ႔ က်င္းပဖုိ႔
ႀကိဳးစားလာတဲ့အခါ တပ္ မေတာ္က တားဆီးပိတ္ပင္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အမ်ဳိး
သားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပခြင့္မရရင္ ၂၁ ရာစု
ပင္လုံၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံမွာ တင္ျပေဆြးေႏြးစရာ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာရယ္လုိ႔
ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဆုိခဲ့တဲ့အတုိင္း
အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ မက်င္းပႏုိင္ျခင္းဟာ အဓိကအားျဖင့္ NCA
စာခ်ဳပ္ ေရးဆြဲခ်ဳပ္ ဆုိခ်ိန္ကတည္းက ဘယ္နည္း ဘယ္ပုံ က်င္းပရမယ္ဆုိတာကုိ တိတိပပ
ေဆြးေႏြးလမ္းဩန္ခဲ့ျခင္း မရွိတဲ့အတြက္ အျငင္းပြား စရာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ
အျငင္းပြားစရာေတြ ရွိလာတာ ကုိ UPDJC ကလည္း ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္စြမ္း မရွိ
ခဲ့ပါဘူး။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထားက အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံ ေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကုိ
သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ နယ္ေျမမွာ
က်င္းပခြင့္ေပးဖုိ႔သာ ျဖစ္တယ္။ ၿမိဳ႕ ႀကီးျပႀကီးေတြမွာ တက္ၿပီး က်င္းပစရာမလုိဘူး။
ဒါ့အျပင္ NCA စာခ်ဳပ္မွာ အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပဖုိ႔
ဆုိတာသာ ျပ႒ာန္းထားၿပီး လူထုေတြ႕ဆုံပြဲေတြ က်င္းပဖုိ႔ ဆုိတာ မပါဘူး။ ဒါေပမဲ့
ရွမ္းျပည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ (RCSS) က ဦးစြာ ရွမ္းျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ႀကီး
သုိ႔မဟုတ္ ပင္လုံမွာ က်င္းပခြင့္ေတာင္းဆုိမႈကုိ တပ္မေတာ္က ကန္႔ကြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္
တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္က ၿမိဳ႕နယ္ ၁၄ ခုမွာ RCSS က ဦးေဆာင္ၿပီး
လူထုေတြ႕ဆုံပြဲေတြ က်င္းပေရး အစီအစဥ္ကုိလည္း
NCA ထဲမွာ မပါ၀င္လုိ႔ တပ္မေတာ္က တားဆီးပိတ္ပင္ခဲ့တယ္ ဆုိပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ
ဒီလုိ အျငင္းပြားစရာျပႆနာ ေတြ ရွိလာရင္ အဓိက ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္း ေျဖရွင္းေပးရမွာ UPDJC
အဖြဲ႕ရဲ႕ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ UPDJC အဖြဲ႕အေနနဲ႔ ထိ ထိေရာက္ေရာက္
ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းေပးႏုိင္စြမ္း မရွိခဲ့ဘူး။ ဒီလုိ ဘာ ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလဲဆုိေတာ့ UPDJC
အစည္းအေ၀းကုိ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏုိင္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ စုံစုံညီ ညီ
ဘယ္ေတာ့မွ မတက္ေရာက္ခဲ့ၾကဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ UPDJC အစည္းအေ၀း
ေျခာက္ႀကိမ္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ ပင္ခံပုဂ္ၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနျဖင့္
ႏွစ္ႀကိမ္ပဲ တက္ ေရာက္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တက္ေရာက္တဲ့
အစည္းအေ၀းမွာလည္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕ အစည္းေတြရဲ႕
ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ငါးဦး တက္ေရာက္ဖုိ႔ ပ်က္ ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ အလားတူ
တပ္မေတာ္ဘက္ကလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ မတက္ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ဘဲ ဒုခ်ဳပ္
ဒုတိယ
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးစုိး၀င္းသာလွ်င္
တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကုိ ထိန္းသိမ္းပဲ့ကုိင္ေပးရမယ့္ UPDJC
မွာ ေတာင္ ဒီလုိ “ဗုိလ္ မရွိ ဘိတ္ မရွိ”
ျဖစ္ေနမွေတာ့ ခုလုိ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီး ေရွ႕မတုိး ေနာက္မဆုတ္သာ
ေသာင္တင္ေန ရတာ သိပ္ေတာ့ မဆန္းလွပါဘူး။
ဒီလုိ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ႀကီး ေသာင္တင္ေနစဥ္ ေသ နတ္သံေတြ ဟိန္းညံေနျပန္တာေတာ့
ရွမ္းေျမာက္ေဒသမွာပါပဲ။ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ တပ္မေတာ္၊ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူ
ေထာင္ေရးေကာင္စီ (RCSS) ၊ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ (SSPP) နဲ႔
တအာန္းလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႕ (TNLA) ေတြအၾကား ေလးပြင့္ဆုိင္တုိက္ပြဲေတြ
ျဖစ္ပြားေနခဲ့ၾကပါတယ္။ MYANMAR INSTITUTE FOR PEACE AND SECURITY(MIPS)
ရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္
ပဋိပက္ၡေစာင့္ၾကည့္ေရး အခ်က္အလက္မွာ မွတ္တင္ထားခ်က္ အရ ၂၀၁၈ ဇြန္မွာ လက္နက္ကုိင္
ပဋိပက္ၡ ၁၇ ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ မွ ဇူလုိင္မွာ ၂၉ ႀကိမ္အထိ လက္နက္ကုိင္တုိက္ပြဲေတြ
တုိးပြား မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။ အလားတူ ဇြန္တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၁၁ ၿမိဳ႕ နယ္မွာ
လက္နက္ကုိင္ ပဋိပက္ၡ ျဖစ္ပြားခဲ့ရာမွ ဇူလုိင္မွာ ၿမိဳ႕နယ္ ၁၄ ၿမိဳ႕နယ္အထိ
လက္နက္ကုိင္ထိေတြ႕မႈနယ္ပယ္ ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔ လာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လက္နက္ကုိင္
ပဋိပက္ၡ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန္း ထား အျမင့္ဆုံးၿမိဳ႕နယ္ေတြကေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းရွိ
နမ့္ဆန္၊ သီေပါနဲ႔ မုိင္းကုိင္ၿမိဳ႕နယ္ေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ နယ္
ေျမာက္ပုိင္း နမ္ၼတူၿမိဳ႕နယ္ မုိင္းမုေက်းရြာအုပ္စုအတြင္း RCSS နဲ႔ SSPP။ TNLA
ပူးေပါင္းအဖြဲ႕ရဲ႕ တုိက္ပြဲေတြဟာ ေန႔ စဥ္ရက္ဆက္ ဆုိသလုိ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင္ ႀကီးၿမိဳ႕မွာ ဒီတုိက္ပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး RCSS နဲ႔ ရွမ္းျပည္ ပူး
ေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးေကာ္မတီ (SSJAC) တုိ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကပါတယ္။ SSJAC
အဖြဲ႕မွာ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ (SSPP) နဲ႔ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား
ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) ကုိယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ
ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ နမ္ၼတူၿမိဳ႕နယ္ ေကာင္းဟုန္းေက်းရြာအနီးမွာ RCSS
နဲ႔ SSPP။TNLA ပူးေပါင္းအဖြဲ႕တုိ႔ သုံးရက္တုိင္ ဆက္လက္ တုိက္ပြဲ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
ဆုိရရင္ ရွမ္းျပည္မွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕မ်ားၾကားသာ မက
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အခ်င္းခ်င္း အၾကားမွာပါ တုိက္ပြဲေတြ
ျဖစ္ပြားလာတဲ့အထိ အေျခအေန ႐ႈပ္ေထြးတင္းမာ လာခဲ့ပါတယ္။
စက္တင္ဘာ
၇ ရက္က ရွမ္းျပည္နယ္ ပေလာင္ကုိယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕မွာ
တအာန္းလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ (TNLA) က ဖမ္းဆီးထားတဲ့ နန္းမုိဟြမ္ ျပန္လႊတ္ေပးေရး
အတြက္ မိသားစုနဲ႔အတူ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားက ဆႏ္ၵေဖာ္ ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) က အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗဟုိဌာန (NRPC) ကုိ စာပုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့သလုိ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား
မ်ား ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ (ွၿီဏ) ကလည္း ႏုိင္ငံေတာ္သမ္ၼတ နဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ထံ
စာေပးပုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။ စက္တင္ဘာ ၁၀ ရက္မွာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥက္ၠ႒
အျဖစ္ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ ေရးႏွင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ (NRPC) က နန္းမုိဟြမ္ကုိ လႊတ္ေပး ဖုိ႔ TNLA ကုိ
ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ TNLA အေကာက္ ခြန္၀န္ထမ္းေတြကုိ ထိခုိက္ေသဆုံးေစသည္အထိ
၀တ္ၱရား ေႏွာင့္ ယွက္ခဲ့တဲ့ နန္းမုိဟြမ္ကုိ ျပန္လႊတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိေၾကာင္း TNLA
သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ ဗုိလ္မွဴး တာအုိက္ ေက်ာ္က တုံ႔ျပန္ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိကာလ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ တန္႔အီေန ခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္း
ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အခ်င္းခ်င္း ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြး
အျပန္အလွန္ ပဋိ ပက္ၡျဖစ္တဲ့ တုိက္ပြဲေတြ တုိးပြားလာျခင္းဟာ ျပည္တြင္းစစ္ သက္
ဆုိးရွည္မယ့္ လက္ၡဏာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလွမ္းေ၀းေနမယ့္ သေဘာေတြသာ ျဖစ္လုိ႔
တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြအတြက္ နာ ၿပီးရင္း နာစရာေတြသာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
#MawKunMagazine
ဆက္သြယ္မွာယူႏုိင္ေစရန္…….
OFFICE : No.121, 4th Floor, Corner or 49 Street and Anawrahta Street, Pazundaung Township, Yangon, Myanmar.
: 0931340239
: 09791663065
website: www.mawkun.com
facebook: @mawkunmagazine
mawkun.chronicle@gmail.com
