၂ဝ၁၉၊ ဇန္နဝါရီလထုတ္ ေမာ္ကြန္းမဂၢဇင္း အမွတ္(၆၁)မွ Photo Essay ျဖစ္ပါသည္။
Photo-Zayar Min
ပထမေန႔စစခ်င္းေက်ာက္စိမ္းေတာင္တက္ခရီးမွာေတာ့ ေရထြက္ေပါက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သစ္လုံးေတြေပၚကေန ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရပါတယ္
လမ္းခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးေရလြယ္ကူမယ့္ေနရာေတြမွာ ေဒသရုိးရာဖက္နဲ႔ထုပ္ထားတဲ့ထမင္းထုပ္ေတြကုိစားေသာက္ခဲ့ရပါတယ္
ခရီးစဥ္ဒုတိယေန႔ကစၿပီးေခ်ာင္းေတြကုိ ႀကိဳးတံတားေတြနဲ႔ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရပါတယ္။ တံတားေတြရဲ႕သစ္သားေခ်ာင္းေတြက ေဆြးျမည့္ေနေတာ့ လူစုခြဲၿပီး ျဖတ္ကူးခဲ့ရပါတယ္.
ေရခဲေတာင္မေရာက္ခင္ လမ္းခရီးမွာေတာ့ ရဝမ္တုိင္းရင္းသားအမ်ားစုေနထုိင္တဲ့ရြာေတြကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရၿပီး ဇီယာဒမ္းရြာအေရာက္မွာေတာ့လူသိမ်ားလွတဲ့ဖုန္ရင္ရာဇီနဲ႔ ဖုန္ကန္ရာဇီေတာင္ကုိ သဲသဲကြဲကြဲလွမ္းျမင္ရပါၿပီ
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့သစ္ပင္ႀကီးေတြ၊ ခ်ဳံေတြ၊ ႏြံအုိင္ႀကီးေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ ေနေရာင္မရရွိတဲ့အတြက္နားတဲ့ေနရာတုိင္းမီးဖုိေတြဖုိၿပီးနားေလ့ရွိပါတယ္
ေရခဲစပ္စခန္းမွာေတာ့မုိးကာတဲေတြနဲ႔သာမကအတြင္းမွာပါမီးဖုိေတြဖုိထားရပါတယ္။ အပူခ်ိန္ကေတာ့ အႏုတ္ ၁ဝ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ဝန္းက်င္ရွိပါၿပီ
ေရခဲစပ္စခန္းကေန ေတာင္ထိပ္အထိကေတာ့ ေရခဲေတြေပၚမွာသစ္ေခ်ာင္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြအားကုိးနဲ႔တက္ခဲ့ရပါတယ္
ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာေတာ့ ေရခဲက်တာနည္းေနခ်ိန္ေပမယ့္ သစ္ပင္ေအာက္ေျခေတြအားလုံးေရခဲေတြ ဖုံးလႊမ္းေနပါတယ္
ဖုန္ကန္ရာဇီေတာင္ထိပ္ေပၚမွာေတာ့အေအးဓာတ္ေၾကာင့္ညအိပ္ဖုိ႔ အဆင္မေျပႏိုင္တာေၾကာင့္အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံေတြရုိက္ၿပီး ေရခဲစပ္ေတာစခန္းအထိ ျပန္ဆင္းခဲ့ၾကပါတယ္
ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ အျမင့္ေပ ၁၁.၉၂၀ မွာရွိတဲ့ ဖုန္ကန္ရာဇီေရခဲေတာင္ကို
စိမ္းလန္းဖုန္ကန္ေရခဲေတာင္သာယာလွပေရး
အဖြဲ႕က ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာအတြင္းမွာ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
မိုင္ ၁၀၀ ၀န္းက်င္ရွိတဲ့ ဒီေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းခရီးစဥ္ကို
၁၀ ရက္ၾကာ လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးဆက္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ ပူတာအိုအနီးအထက္ဆန္ေဂါင္ဆိုတဲ့ရြာကေန ဖုန္ကန္ရာဇီ ေတာင္ထိပ္ အထိ ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွ
ဓာတ္ပံုအခ်ဳိ႕ကို ဖိုတို တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
- #Zayar_Min
- #mawkun
- #magazine
- #chronicle
